ساختار فیبر نوری و تاریخچه این تکنولوژی

ساختار فیبر نوری

ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮري ﯾﮑﯽ از ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎي اﻧﺘﻘﺎل داده ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎﻻ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﭘﺎﻟﺲ ﻫﺎي ﻧـﻮر ﺑـﺮاي اﻧﺘﻘـﺎل داده ﻫـﺎ از ﻃﺮﯾﻖ ﺗﺎرﻫﺎي ﺳﯿﻠﯿﮑﻮن ﺑﻬﺮه ﻣﯽ ﮔﯿﺮد.ﯾﮏ ﮐﺎﺑﻞ ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮري ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮ از ﯾﮏ اﯾﻨﭻ ﻗﻄﺮ دارد ﻣـﯽ ﺗﻮاﻧـﺪ ﺻـﺪﻫﺎ هزار مکالمه ی صوتی را حمل کند. ﻓﯿﺒﺮﻫﺎي ﻧﻮري ﺗﺠﺎري ﻇﺮﻓﯿﺖ 2.5تا10 گیگابایت در ثانیه را فراهم می ﺳﺎزﻧﺪ.

در این مقاله میخوانید :

1.ﻣﺒﺎﻧﯽ ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮري و تاريخچه ساخت فيبر نوري
2.بخش های مختلف فیبرنوری
3.انواع فیبر نوری
4.انواع کابل فیبر نوری براساس اشعه گذرنده از ان ها
5.انواع کابل های فیبر نوری براساس ساختار ماده ای انها
6.انواع کابل فیبر نوری براساس ترکیب مواد مربوط به هسته
7. مقایسه تضعیف وپهنای باند فیبرهای نوری
8.اﻧﻮاع ﮐﺎﺑﻞ ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮري ﺑﺮ اﺳﺎس وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ
9.انواع کابل های نوری
10. انواع کابل های محیط داخلی

ﻣﺒﺎﻧﯽ ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮري

ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮري ، رﺷﺘﻪ اي از ﺗﺎرﻫﺎي ﺑﺴﯿﺎر ﻧـﺎزك ﺷﯿﺸـﻪ اي ﺑﻮده ﮐﻪ ﻗﻄﺮ ﻫﺮ ﯾﮏ از ﺗﺎرﻫﺎ ﻧﻈﯿﺮ ﻗﻄـﺮ ﯾـﮏ ﺗـﺎر ﻣﻮي اﻧﺴـﺎن اﺳـﺖ .
ﺗﺎرﻫـﺎي ﻓـﻮق در ﮐـﻼف ﻫـﺎﺋﯽ ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﯽ و ﮐﺎﺑﻞ ﻫﺎي ﻧﻮري را ﺑﻮﺟﻮد ﻣﯽ آورﻧﺪ. از ﻓﯿﺒﺮ ﻧـﻮري ﺑﻤﻨﻈـﻮر ارﺳـﺎل ﺳـﯿﮕﻨﺎل ﻫـﺎي ﻧـﻮري در ﻣﺴﺎﻓﺖ ﻫﺎي ﻃﻮﻻﻧﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد.

تاريخچه ساخت فيبر نوري

اولين کساني که در قرون اخير به فکر استفاده از نور افتادند، انتشار نور را در جو زمين تجربه کردند. اما وجود موانع مختلف نظير گرد و خاک، دود، برف، باران، مه و… انتشار اطلاعات نوري در جو را با مشکل مواجه ساخت. بعدها استفاده از لوله و کانال براي هدايت نور مطرح گرديد. نور در داخل اين کانالها بوسيله آينه‌ها و عدسي‌ها هدايت مي‌شد، اما از آنجا که تنظيم اين آينه‌ها و عدسي‌ها کار بسيار مشکلي بود اين کار نيز غير عملي تشخيص داده شد و مردود ماند.

شايد اولين تلاش در سير تکاملي سيستم ارتباط نوري به وسيله الکساندر گراهام بل صورت گرفت که در سال ۱۸۸۰، درست ۴ سال پس از اختراع تلفن، اختراع تلفن نوري (فوتوفون) يا سيستمي که صدا را تا فواصل چندين صد متر منتقل ميکرد، به ثبت رساند. تلفن نوري بر مبناي مدوله کردن نور خورشيد بازتابيده با به ارتعاش در آوردن آينه اي کار مي کرد. گيرنده يک فتوسل بود. در اين روش نور در هوا منتشر ميشد و بنابراين امکان انتقال اطلاعات تا بيش از ۲۰۰ متر ميسر نبود. به همين دليل، اگرچه دستگاه بل ظاهراً کار مي کرد اما از موفقيت تجاري برخوردار نبود.
ايده استفاده از انکسار (شکست) براي هدايت نور (که اساس فيبرهاي نوري امروزي است) براي اولين بار در سال ۱۸۴۰ توسط Daniel Colladon و Jacques Babinet در پاريس پيشنهاد شد. همچنين John Tyndall در سال ۱۸۷۰ در کتاب خود ويژگي بازتاب کلي را شرح داد: «وقتي نور از هوا وارد آب مي شود به سمت خط عمود بر سطح خم مي‌شود و وقتي از آب وارد هوا مي شود از خط عمود دور مي شود. اگر زاويه ي پرتو نور با خط عمود در تابش از داخل آب بزرگتر از ۴۸ درجه شود هيچ نوري از آب خارج نمي شود در واقع نور به طور کامل از سطح آب منعکس مي شود. زاويه اي که انعکاس کلي آغاز مي شود را زاويه بحراني مي ناميم.

کاکو و کوکهام انگليسي براي اولين بار استفاده از شيشه را بعنوان محيط انتشار مطرح ساختند. آنان مبناي کار خود را بر آن گذاشتند که به سرعتي حدود ۱۰۰ مگابيت بر ثانيه و بيشتر بر روي محيط‌هاي انتشار شيشه دست يابند. اين سرعت انتقال با تضعيف زياد انرژي همراه بود. اين دو محقق انگليسي، کاهش انرژي را تا آنجا مي‌پذيرفتند که کمتر از ۲۰ دسي بل نباشد. اگر چه آنان در رسيدن به هدف خود ناکام ماندند، اما شرکت آمريکائي (کورنينگ گلس) به اين هدف دست يافت. در اوايل سال ۱۹۶۰ ميلادي با اختراع اشعه ليزر ارتباطات فيبرنوري ممکن گرديد. در سال ۱۹۶۶ ميلادي، دانشمندان در اين نظريه که نور در الياف شيشه‌اي هدايت مي‌شود يشرفت کردند که حاصل آن از کابلهاي معمولي بسيار سودمندتر بود. چرا که فيبرنوري بسيار سبکتر و ارزانتر از کابل مسي است و در عين حال ظرفيت انتقالي تا چندين هزار برابر کابل مسي دارد.

توسعه فناوري فيبرنوري از سال ۱۹۸۰ ميلادي به بعد باعث شد که همواره مخابرات نوري بعنوان يک انتخاب مناسب مطرح باشد. تا سال ۱۹۸۵ ميلادي در دنيا نزديک به ۲ ميليون کيلومتر کابل نوري نصب شده و مورد بهره برداري قرار گرفته‌است.

ساختار فيبر نوري

قطر هسته و پوسته با هم حدود ۱۲۵ ميکرون است (هر ميکرون معادل يک ميليونيم متر است)، که در حدود اندازه يک تار موي انسان است. بسته به سازنده، حول پوسته چند لايه محافظ، شامل يک پوشش قرار مي‌گيرد. يک پوشش محافظ پلاستکي سخت لايه بيروني را تشکيل مي‌دهد. اين لايه کل کابل را در خود نگه مي‌دارد، که مي‌تواند صدها فيبر نوري مختلف را در بر بگيرد. قطر يک کابل نمونه کمتر از يک اينچ است.

اﻣﺮوزه از ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮري در ﻣﻮارد ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺷﺒﮑﻪ ﻫـﺎي ﺗﻠﻔـﻦ ﺷـﻬﺮي و ﺑـﯿﻦ ﺷـﻬﺮي ، ﺷـﺒﮑﻪ ﻫـﺎي ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮي و اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﺑﻌﻤﻞ می ایدهمچنین در تسکین زخم ها از فناوری جدید فیبر نوری نیز استفاده می شود

بخش های مختلف فیبرنوری

یک فیبر نوري از سه بخش متفاوت تشکیل شده است :

هسته فیبر (core)

هسته شامل یک تار کاملا بازتاب کننده ازشیشه خالص معمولا در مرکز فیبر است که سیگنال های نوری در ان حرکت می نمایند.هسته دربعضی از کابل ها ازپلاستیک کاملا بازتابنده ساخته می شود که هزینه ساخت راپایین می اورد بااین حال یک هسته پلاستیکی ممعمولا کیفیت شیشه را ندارد وبیشتر برای حمل داده ها در فواصل کوتاه به کار میرود.قطر این بخش بسته به نوع فیبر چیزی بین 5تا500 میکرون است.

روکش فیبر نوری(cladding)

بخش خارجی فیبر بوده که دورتادورهسته رااحاطه کرده وباعث برگشت نورمنعکس شده به هسته می گردد.این عمل بازتاب نور به مرکز هسته را(بازتاب داخلی کلی)می نامند.روکش،یک لایه ی حائل پلاستیکی می باشد که به منظورمحافظت ازcoreمورداستفاده قرار میگیرد.

قطر هسته و پوسته با هم حدود 125 میکرون است(هرمیکرون معادل یک میلیونیم متراست) که در حدوداندازه یک تارموی انسان است. کلا قطر فیبر بر اساس قطر خارجی روکش آن بیان می شود. در حالی که فقط قطر هسته مرکزي فیبر در عملکرد آن تاثیر دارد. وقتی ابعاد یک فیبر به صورت125/50 یا 125.10 میکرون معرفی می شود،عدد اول، قطر هسته و دیگري قطر خارجی روکش را مشخص کرده است.

بافر رویه کابل فیبر (buffer coating)

روکش پلاستیکی که باعث حفاظت فیبر در مقابل رطوبت وسایر موارد اسیب پذیر است. صد ها و هزاران نمونه از رشته های فیبر نوری فوق در دسته هایی سازماندهی شده و کابل های نوری را بوجود می اورند. هریک از کلاف های فیبر نوری توسط روکش هایی به نام jacket محافظت می گردند که جنس ان از تفلون یا pvc می باشد.

برای خرید کابل فیبر نوری کلیک کنید.

انواع فیبر نوری

براساس ویژگی های زیر،فیبرهای نوری را می توان به دسته های مختلفی تقسیم نمود:

v انواع کابل فیبر نوری براساس اشعه گذرنده از ان ها

v انواع کابل فیبر نوری براساس ساختار ماده ای ان ها

v انواع کابل فیبر نوری براساس ترکیب مواد مربوط به هسته

v انواع کابل فیبر نوری براساس دو ویژگی اول و سوم

v انواع کابل فیبر نوری براساس محیط

انواع کابل فیبر نوری براساس اشعه گذرنده از ان ها

فیبرهای نوری تک حالته (single-mode) : این نوع از فیبرها هسته های کوچکی دارند(قطری در حدود10 ×5.3 به توان منفی4 یا9 میکرون) و می توانند نور لیزر مادون قرمز(باطول موج1300تا1550 نانومتر)را درون خود هدایت کنند.(به منظور ارسال یک سیگنال در هر فیبر استفاده می شود.نظیر تلفن)
فیبر های نوری چند حالته (multi-mode) : این نوع از فیبرها هسته های بزرگتری دارند(قطری در حدود 10×5.2 به توان منفی سه اینچ یا62.5 میکرون) و نور مادون قرمز گسیل شده از دیودهای نوری موسوم بهLEDها را (با طول موج850 تا1300نانومتر) درون خود هدایت می کنند.(به منظور ارسال چندین سیگنال در یک فیبر استفاده می شود.نظیر شبکه های کامپیوتری)

3. برخ از فیبرهای نوری از پلاستیک ساخته می شوند :
این فیبرها هسته ی بزرگی(باقطر4Inch%یا یک میلیمتر) دارند و نور مرئی قرمزی را که از LED ها گسیل می شود (طول موجی برابر با650نانومتر) هدایت می کنند.

کابل SM بسیار گرانتر است و در مقایسه با کابل MM شعاع انحنای نسبتا بالایی دارد، که کار با ان را سخت تر می کند. بیشتر LAN های فیبر نوری از کابل چند حالته استفاده می کنند که علیرغم کارایی کمتر نسبت به کابل تک حالته باز هم از کابل مسی بسیار بهتر است.
شرکت های تلفنی و تلویزیون کابلی نیز به استفاده از فیبر تک حالته تمایل دارند زیرا باید داده های بیشتری را منتقل کنند و در فواصل دورتری گسترده شوند.

کابل های فیبر نوری در پیکر بندی های مختلفی وجود دارند زیرا این کابل موارد استفاده فراوانی دارد. در کابل های SM فقط یک رشته فیبر وجود دارد.
در کابل های چند تایی 7تا24 رشته فیبر در یک حفاظ قرار دارند که می توان ان ها را در هر سر برای موارد استفاده مختلف تقسیم کرد. از ان جا که کابل فیبر نوری مشکلات کابل مسی همچون EMI ومکالمه متقاطع را ندارد می توان تعداد زیادی رشته فیبر را باهم دسته بندی کرد بدون اینکه مثل کابل UTP نیاز به هم تابیدن ان ها باشد و یا در مورد تضعیف سیگنال نگرانی وجود داشته باشد.

Ø انواع کابل های فیبر نوری براساس ساختار ماده ای انها

فیبر نوری شیشه ای
فیبر نوری پلاستیکی
فیبر نوری سیلیکا باروکش پلاستیکی (PCS)

Ø انواع کابل فیبر نوری براساس ترکیب مواد مربوط به هسته

1. فیبر نوری با ضریب شکست پله ای

. فیبر نوری با ضریب شکست مرحله ای ( تدریجی)

Ø انواع کابل فیبر نوری براساس دو ویژگی اول و سوم

کابل فیبر نوری Multi-mode با ضریب شکست پله ای (فیبرهای نوری چند حالته باتغییرناگهانی در مرز هسته و روکش ) :

در این نوع فیبر که اصطلاحا بهStep index multi fiber مشهورند ، ابتدا لایه هسته را با ضریب شکست و قطر مشخص می سازند وسپس برروی ان یک لایه روکش با ضریب شکست کمتر می نشانند بدین ترتیب فیبری پدید می اید که ضریب شکست ان در مرز بین هسته و روکش به طور ناگهانی تغییر می کند. در این نوع فیبر مشکل پهن شدگی پالسها درزمان وجود دارد.امروزه این نوع کابل به ندرت و ان هم برای کاربرد های خاص و سرعت پایین تولید می شود.

2. کابل فیبر نوری Multi-mode با ضریب شکست مرحله ای (فیبرهای نوری چند حالته باتغییر تدریجی ضریب شکست در مرز هسته و روکش) :

در این نوع فیبر که اصطلاحا بهGraded index multi fiber شهرت یافته اند ، ضریب شکست هسته به ارامی و با دور شدن از مرکز روبه کاهش می گذارد و در مرز50 تا62.5 میکرون از مرکز هسته به حداقل خود می رسد ﭼﻨﯿﻦ وﺿﻌﯿﺘﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺮز ﺑﯿﻦ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﻫﺴﺘﻪ و روﮐﺶ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﯾـﮏ ﺳـﻄﺢ آﯾﻨـﻪ اي ﻋﻤﻞ ﻧﮑﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﭘﺮﺗﻮﻫﺎي ﻧﻮر ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﭘﺪﯾﺪه ﺳﺮاب ﺑﻪ ﺻـﻮرت ﻣﻨﺤﻨـﯽ وار ﺷﮑﺴـﺘﻪ ﺷـﺪه و ﭘـﺲ از رﺳﯿﺪن ﺑﻪ زاوﯾﻪ ﺑﺤﺮاﻧﯽ ﻣﺠﺪدا ﺑﺮ روي ﻣﻨﺤﻨﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﻪ ﺳﻮي ﻫﺴﺘﻪ ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪ.

اﯾﻦ ﻧﻮع از ﻓﯿﺒﺮﻫﺎي ﻧﻮري ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﺳﺮﻋﺘﻬﺎي ﺑﺎﻻي ﮔﯿﮕﺎﺑﯿﺖ در ﻣﺴﺎﻓﺘﻬﺎي ﮐﻮﺗـﺎه ﺑـﻪ ﮐﺎرﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺷﻮﻧﺪ .وﻟﯽ در ﻣﺴﺎﻓﺘﻬﺎي زﯾﺎد ﯾﺎ ﺑﺎﯾﺪ از ﺳﺮﻋﺖ ارﺳﺎل ﮐﺎﺳﺘﻪ ﺷـﻮد و ﯾـﺎ از ﻓﯿﺒـﺮ ﻧـﻮع ﺑﻌـﺪ اﺳـﺘﻔﺎده ﮔﺮدد.
از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ در ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮري ﭼﻨﺪ ﺣﺎﻟﺘﻪ ﺑﺎ ﺿﺮﯾﺐ ﺷﮑﺴﺖ ﭘﻠﻪ اي ﺷﻌﺎع ﻫﺎي ﻧﻮري ﮐـﻪ ﺑـﺎ زاویه تابش متفاوت دچار انعکاس می شوند همزمان به مقصد نمی رسند ، عرض پالس در مقصد بیشتر شده وبه دلیل تداخل پالس های مجاورنمی توان نرخ انتقال داده را از یک حد بالاتر برد.
برای رفع این مشکل از ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮري ﭼﻨﺪ ﺣﺎﻟﺘﻪ ﺑﺎ ﺿﺮﯾﺐ ﺷﮑﺴﺖ ﺗﺪرﯾﺠﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ می شود نور به تدریج و شبیه موج سینوسی بشکند.
ﺳﺮﻋﺖ ﻧﻮر در ﻫﺴﺘﻪ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﭼﮕﺎﻟﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﯿﺸـﺘﺮ اﺳﺖ و ﻟﺬا ﻫﻤﻪ ﺷﻌﺎع ﻫﺎي ﻧﻮري ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻣﯽ رﺳﻨﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ ﺷﺪن ﻋﺮض پالس در گیرنده به عرض پالس فرستنده ، نرخ انتقال در ان ها بیشتر است.

3.کابل فیبر نوری سینگل مود (Single-mode) با ضریب شکست پله ای : این نوع از فیبرهای نوری که به اختصارSMF نامیده شده اند دارای یک هسته فوق العاده باریک (8 تا 10 میکرون) هستند ویک پرتوی تک موج (لیزر) به درون ان تابانیده می شود .
این پرتو تک موج حداقل برخورد را با مرز ناحیه شکست دارد وطبعا کمترین اتساع را به پالسها تحمیل می کند و برای نرخهای ارسال چند ده گیگابایت در فواصل بسیار طولانی مناسب است.

مقایسه تضعیف وپهنای باند فیبرهای نوری

Ø اﻧﻮاع ﮐﺎﺑﻞ ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮري ﺑﺮ اﺳﺎس وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ

ﮐﺎﺑﻠﻬﺎي ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮري ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ در آن ﻧﺼﺐ ﺷﻮﻧﺪ در اﻧﻮاع ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣـﯽ ﺷـﻮﻧﺪ. ﻫـﺮ چند ﮐﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﺗﺎرﻫﺎي ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮري درون آﻧﻬﺎاز ﻧﻮع MMFیا SMF با پارامترهای کمابیش مشابه است.ﺗﻤﺎم اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﺎﺑﻠﻬﺎي ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮري را ﻣﯽ ﺗﻮان در دو رده ﮐﻠﯽ زﯾﺮ دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي ﮐﺮد:

ﮐﺎﺑﻠﻬﺎي ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮري ﺟﻬﺖ ﮐﺎرﺑﺮد در ﺑﯿﺮون ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن (outdoor grades)

اﯾﻦ فیبرﻫﺎ ﺟﻬﺖ ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎ در ﺧﺎرج ازﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﮑﺎر ﻣﯽ رود، ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻓﺎﺻـﻠﻪ اي ﮐـﻪ مجهز اﺳﺖ اﯾﻦ ﮐﺎﺑﻞ در داﺧﻞ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن وارد ﺷﻮد 10 ﻣﺘﺮ اﺳﺖ . در اﯾﻦ ﻧﻮع ﮐـﺎرﺑﺮد از ﮐﺎﺑـﻞ ﻓﯿﺒـﺮ ﻧﻮري ﻣﺪل Loose tubeﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺘﻔﺎده می شود . جهت استحکام ومحافظت بیشتر فیبر ها از Armored(زره)اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد.
از دیگر ویژگی های این نوع کابل می توان به موارد زیر اشاره کرد ، تحمل رطوبت محیطی ار 90 تا 100 درصد ،تحمل محدوده دمایی بین 40- تا80+ درجه سانتیگراد ، ﻋﺪم ﺗﺠﺰﯾﻪ ﯾﺎ اﺳﺘﻬﻼك ژاﮐﺖ ﮐﺎﺑﻞ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﻮر ﺧﻮرﺷﯿﺪ ، اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮي ﺑﺎﻻ در ﻣﻘﺎﺑـﻞ خمش تاکمترین شعاع ممکن ،پوشش بسیار مقاوم در مقابل شعله ور شدن ، قابلیت تحمل فشار بالا ، پوششی که جونده ها مثل موش به ان علاقه نداشته باشند ، تحمل دفن مستقیم زیر خاک.

ﮐﺎﺑﻠﻬﺎي ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮري ﺟﻬﺖ ﮐﺎرﺑﺮد در درون ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن (indoor grades)

از این کابل ها جهت استفاده از backbone شبکه داخل ساختمان استفاده میشود. دارای محافظت های فیزیکی مناسبی می باشند. میتوان از6 تا144 تیوپ استفاده کرد.که در هرتیوپ24فیبر نوری قرار دارد. داﺧﻞ ﻫﺮ ﺗﯿﻮب ژل ﺑﯽ رﻧﮓ ﻗﺮار دارد ﺗﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﻮد ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻧﻌﻄﺎف ﻓﯿﺒﺮ ﺑﺎﻻ رفته و در برابر ضربه مقاوم است .
ویژگی های عمومی این نوع از کابل عبارتند از : پوششی که درصورت اتش گرفتن گاز سمی از خود متصاعد نکند ، ﻣﻘﺎوم در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺷﻌﻠﻪ ور ﺷﺪن ، مقاوم در برابر خمش و در عین حال ظریف و منعطف.

5.کابل های indoor:
این نوع کابل دارای انعطاف پذیری بالا می باشد. در مسیرهای پرپیچ و خم کاربرد دارد. فیبرهای نوری به صورت روکش tight است که میزان تحمل کشش بر اساس نیاز می تواند محاسبه و تولید شود.
کابل فیبر نوری Indoor مناسب محیط های داخلی طراحی شده و از ظرافت بیشتری نسبت به کابل های محیط بیرونی برخوردار هستند. این کابل ها در دو نوع مالتی مود و سینگل مود ارائه میشوند.

انواع کابل های محیط داخلی شامل :

تاید بافر
ریبون
اینتر کانتکت
دراپ
توزیعی
باکس ریل

6.کابل نوری با تیوپ مرکزی(OFC-central tube):
که عموما داخل ساختمان ها از ان استفاده می شود. در این نوع کابل فیبرها درون یک تیوپ در مرکز کابل قرار می گیرند. در ایران به علت تمیز بودن کار برای شبکه های بین شهری کابلهای نوری خشک و بدون ژله برای مخابرات استفاده می شود .
بنابراین در این شبکه ها بیشتر از کابل نوری خشک خاکی استفاده می شود. این کابلها عایق رطوبتند و مستقیما در بستر خاک قرار می گیرند.
این کابلها در کارخانجات داخلی ایران تولید می شوند. در واقع ایران از نظر تولید کابل مورد نظر داخل به خود کفایی رسیده است ، حتی بیش از ظرفیت نیاز کابل تولید می شود که به کشورهای هم جوار نظیر عراق ، تاجیکستان ، افغانستان و عربستان نیز صادر می شود.
اما بعضی از مواد اولیه مانند فیبر ، نوار خشک و ژله از کشورهایی نظیر ژاپن و کره وارد می شود که اگر کشور قابلیت تولید آنها را داشته باشد از هزینه آن به مقدار زیادی کاسته می شودعمر مفید کابلها 30 سال در نظر گرفته شده است که بعد از این مدت عملیات تعویض کابل (کابل برگردان) صورت می گیرد.